Rekuperacja, czy bardziej rekuperator to centrala wentylacyjna, która poza nawiewem i wywiewem powietrza realizuje funkcję jaką jest odzysk ciepła. Proces odzysku energii cieplnej dokonuje się w wymienniku, w którym kanały wywiewne z powietrzem ciepłym stykają się z kanałami nawiewnymi z powietrzem chłodnym. W tych miejscach dochodzi do przekazania z powietrza o temperaturze wyższej ( wywiewanej), energii cieplnej do powietrza o temperaturze niższej (nawiewanej). Dostępne na rynku centrale wentylacyjne mogą być wyposażone w jeden z trzech typów wymienników: przeciwprądowy, krzyżowy ( te dzielą się na pojedyncze, lub podwójne tzw. duo), lub obrotowy.
Skąd zatem odpowiednie ilości ciepła wentylacyjnego, które można powtórnie wykorzystać ? Mamy tutaj dwie podstawowe przesłanki.
- Ilość powietrza wentylacyjnego jaka musi być dostarczona do pomieszczeń mieszkalnych ( określona przez normę PN-83/B-03430), która wynosi od kilkudziesięciu do kilkuset m3/h. Powietrze to zostaje ogrzane i jako ciepłego pozbywamy się go na zewnątrz budynku.
- Podział strat energii cieplnej, zgodnie z którym od 30% do 70% przypada na straty poprzez powietrze wentylacyjne.
Poniższe wykresy pochodzą z opracowania przygotowanego przez autora niniejszego tekstu, dotyczącego termomodernizacji budynku, i przedstawiają rozkład strat energii cieplnej na poszczególne elementy i systemy.
Jak widać na wykresach, po wykonanej termomodernizacji, kiedy zostaje poprawiona izolacyjność przegród budowlanych, zmniejsza się udział strat ciepła przez przegrody, a zwiększają straty przenoszone przez powietrze wentylacyjne. Udział % strat ciepła przez wentylację może być jeszcze wyższy. Wszystko jest uzależnione od szczelności ścian, stropów, dachów i okien oraz drzwi. Modernizacja z której pochodzą przedstawione wyniki, miała pomóc w uzyskaniu minimalnych aktualnie wymaganych parametrów. Gdyby celem inwestora było uzyskanie standardów budynku niskoenergetycznego mielibyśmy do czynienie z jeszcze większym udziałem strat przenoszonych przez powietrze wentylacyjne.
Wnioski są dość proste. Stosowanie rekuperacji powinno dotyczyć tych budynków, których przegrody budowlane charakteryzują się niskim przenikaniem energii cieplnej. W przypadku budynków nowo budowanych wymagania w tym zakresie są jasno określone, i montaż centrali wentylacyjnej powinien nastąpić w trakcie trwania budowy. W przypadku modernizacji, zwłaszcza realizowanej etapowo należy zastosować odpowiednią kolejność. A więc najpierw przegrody( zarówno ściany, dach jak i okna) jako podstawowe źródło mające wpływ na poprawę efektywności energetycznej budynku, a dopiero potem rozważamy zastosowanie urządzeń które zapewnią nam dodatkowe oszczędności energii. Znane niestety są dość powszechnie przypadki kiedy inwestor rozpoczyna od montażu drogich urządzeń, które w nieprzystosowanych budynkach i instalacjach przyczyniają się do powstania jeszcze większych kosztów eksploatacyjnych , niż oszczędności. Prowadzenie inwestycji w ten sposób jest powodem szerzenia negatywnych opinii na temat rozwiązań, które zastosowane zgodnie ze sztuką nie są kosztownym przeszkadzającym gadżetem, a przynoszą wymierne korzyści.
Powyższy materiał objęty prawem autorskim, jego powielanie i rozpowszechnianie wymaga zgody autora, w przypadku zdjęcia wymiennika ciepła jego producenta.
Opracowanie: zespół oszczędnybudynek.pl
